
از ارتقای یک جایگاه تا تنزل جایگاهی دیگر؛
تعداد بازدید : 6
نهم نوامبر تاریخ متفاوتترین سازمان ملل
نویسنده : مریم عمادی / گروه سیاست
نهم نوامبر (۱۸ آبان) در سازمان ملل، عرصه جدال دیپلماتها بود تا روز تلخی برای آمریکا و رژیم صهیونیستی رقم زده شود؛. چرا که هیچ تحرک و تقلایشان با پاسخ مثبتی مواجه نشد و کشورها پیام واحدی را با محکومیت جنایات اسرائیل و حمایت از ایران برای عضویت در کمیته علمی سازمان ملل درباره آثار تشعشعات هستهای به جهان مخابره کردند.
-
عضویت ایران در کمیته علمی سازمان ملل
کمیته علمی سازمان ملل در سال ۱۹۵۵ با هدف جمعآوری و ارزیابی اطلاعات در مورد آثار تشعشعات اتمی بر انسان و چگونگی مقابله با اثرات تشعشعات اتمی ایجاد شد و عضویت در آن نیز تاکنون عمدتاً منحصر به کشورهای بلوک غرب بوده است. این کشورها نیز همواره به بهانههای مختلف، از جمله پایین بودن توانمندی علمی کشورهای در حال توسعه در این زمینه، از عضویت ناظر و کامل آنها در این کمیته جلوگیری به عمل میآوردند. این در حالی بود که وقوع حوادث اتمی از جمله در نیروگاههای چرنوبیل و فوکوشیما اهمیت این کمیته علمی را بیش از پیش برجسته ساخت و موجب افزایش تقاضای عضویت در آن شده بود. در حال حاضر آنسکر مرجع رسمی بینالمللی در مورد سطوح و اثرات تشعشعات اتمی است و از این رو عضویت در این نهاد عالیرتبه بینالمللی بسیار حائز اهمیت است. در این راستا با تلاشهای بسیار ایران برای عضویت رد این نهاد، سرانجام کمیته ویژه سیاسی مجمع عمومی در نشست روز سه شنبه خود (۱۸ آبان ماه / ۹ نوامبر) با اجماع آرا عضویت دائم ایران در کمیته علمی سازمان ملل درباره آثار تشعشعات هستهای را تصویب کرد. البته هنگام بحث درباره عضویت ایران کمیته علمی سازمان ملل، معاون نمایندگی آمریکا در سازمان ملل در سخنانی با عضویت ایران مخالفت کرد و در راستای تکرار لفاظیها و اتهامپراکنیهای واشنگتن علیه برنامه صلحآمیز هستهای ایران، مدعی شد که ایران صلاحیت عضویت در این کمیته را ندارد. نماینده آمریکا در این نشست با توجه به اتهامات بیپایه و اساس خود مدعی شد نباید با عضویت در این کمیته به ایران پاداش داده شود. اما مقامات امریکایی گفتنی است جمهوری اسلامی ایران اقدامات و رایزنیهای دیپلماتیک خود را از نشست شصتو ششم مجمع عمومی در سال ۲۰۱۱ آغاز کرد و در نهایت پس از چندین دور مذاکره طی سالهای اخیر، عضویت دائم و کامل کشورمان در نشست مجمع عمومی امسال به تصویب رسید. در قطعنامه مصوب امسال از کشورمان دعوت شده است تا با حضور یک دانشمند هستهای در نشستهای آنسکر مشارکت نماید. در حال حاضر ۲۷ کشور (آرژانتین، استرالیا، بلاروس، بلژیک، برزیل، کانادا، چین، مصر، فنلاند، فرانسه، آلمان، هند، کرهجنوبی، اندونزی، ژاپن، مکزیک، پاکستان، پرو، لهستان، روسیه، اسلواکی، اسپانیا، سودان، سوئد، اوکراین، انگلستان و ایالات متحده آمریکا) عضو دائم این کمیته بوده که با تبدیل عضویت چهار عضو ناظر (ایران، نروژ، الجزائر و امارات متحده عربی)، تعداد اعضای دائم آنسکر به ۳۱ عضو افزایش پیدا کرد.
-
تصویب شش قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی
کمیته چهارم مجمع عمومی سازمان ملل به موضوعات ویژه سیاسی و استعمار زدایی و همچنین طیف وسیعی از موضوعات مربوط به رسانهها، عملیاتهای حفظ صلح و مأموریتهای سیاسی ویژه میپردازد. همچنین به رغم مخالفت هیاتهای آمریکا، کانادا و رژیم صهیونیستی، همزمان با تداوم تجاوزهای رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم فلسطین، کمیته چهارم مجمع عمومی سازمان ملل متحد شامگاه سه شنبه به وقت محلی، شش قطعنامه علیه این رژیم تصویب کرد. این قطعنامهها اقدامات رژیم صهیونیستی در نقض سیستماتیک حقوق بشر مردم فلسطین و کاربرد زور علیه شهروندان فلسطینی بویژه ساکنان نوار غزه که منجر به کشته و زخمی غیرنظامیان شده و نیز شهرکسازی در سرزمینهای اشغالی از جمله در بیت المقدس شرقی و جولان اشغالی را محکوم کردند. در این قطعنامهها همچنین محاصره زمینی، هوایی و دریایی غزه، شهرکسازی در سرزمینهای اشغالی، اقدامات تحریکآمیز شهرک نشینان علیه شهروندان فلسطینی در سرزمینهای اشغالی و نیز تخریب منازل و بازداشتهای خودسرانه و زندانی کردن فلسطینیان محکوم و بر بازگشت آوارگان فلسطینی به خانه و کاشانه خود، تاکید شده است. در قطعنامه مربوط به جولان سوریه، از رژیم صهیونیستی خواسته شده تا به قطعنامههای مصوب سازمان ملل در خصوص جولان عمل کرده و به اشغال این منطقه پایان دهد. اکنون با تصویب قطعنامههای ارائه شده به کمیته، جامعه جهانی بار دیگر حمایت قاطع خود را مردم فلسطین و حق تعیین سرنوشت آنان اعلام و خواستار پاسخگویی رژیم صهیونیستی برای جنایاتی که علیه مردم فلسطین از جمله زنان و کودکان شده است. هرچند از ابتدای آغاز تراژدی فلسطین، سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای بین المللی و منطقهای طرحها و ابتکارات مختلفی را برای حل مساله فلسطین و کاهش آلام مردم این سرزمین ارائه نمودهاند؛ تصویب قطعنامههای متعدد در محکومیت رژیم اشغالگر، ارائه طرحهای و ابتکارات مختلف صلح و نیز ایجاد ماموریتهای حقیقت یابی در این راستا بوده است؛ با وجود این واقعیت، پایبند نبودن رژیم صهیونیستی به حقوق و مقررات بین المللی و حمایت امریکا از این رژیم، همواره مانع دستیابی جامعه بین المللی به یک راه حل عادلانه برای این بحران شده است. از طرف دیگر تجربههای تاریخی و تحولات سالهای اخیر ثابت کرده است که فلسطینیان هیچ گزینه به جز مقاومت علیه اشغالگری و تجاوز ندارند، بر این اساس، حمایت از مردم فلسطین تا دستیابی کامل آنان به حقوق اساسی خود، به ویژه حق تعیین سرنوشت و تأسیس دولت مستقل فلسطینی به پایتختی بیت المقدس بایستی توسط چنین سازمانهایی ادامه داشته باشد، به این منظور بازگشت آوارگان فلسطینی به سرزمین خود و برگزاری یک رفراندوم با مشارکت همه مردم فلسطین اعم از مسلمان، مسیحی و یهودی و تعیین نظام سیاسی توسط آنان موثرترین راه حل برای مساله فلسطین است.